tag:blogger.com,1999:blog-25007409844778627052023-11-15T07:42:29.681-08:00Underwatermagda562http://www.blogger.com/profile/00584586774223062961noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-2500740984477862705.post-64605549851853349522015-06-18T09:54:00.001-07:002015-06-18T09:58:18.281-07:00Rozdział pierwszy<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Biorę swoją torbę. Tak jak w
każdy powszedni dzień punkt 8:30 wychodzę do pracy. Mijam te same budynki,
ulice. Można by to swobodnie nazwać codzienną rutyną, od której może nawet nie
chcę się uwolnić. Niektórzy mogliby śmiało nazwać to nudą, nie obraziłabym się
za to. Jednak nie wiem czy chciałabym z nią skończyć. Droga jest tak dobrze mi
znana, że spokojnie z zamkniętymi oczami doszłabym tam. Punktem kulminacyjnym
mojej drogi jest hotel w którym pracuję. I oto ja jedna z wielu mrówek pracującym
w tym ogromnym hotelu. Sieć hotelów „4 season” to największe w Polsce
przedsiębiorstwo się tym zajmujące. Ich właścicielem jest Alex Powell. Pomimo
tego, że ma dopiero 25 lat rządzi takim królestwem. Nikt dokładnie nie wie jak
to się stało, że tak szybko mu się to udało. Wszyscy pracownicy obdarzają go
szacunkiem. W sumie, dlaczego mieliby tego nie robić skoro to człowiek, dzięki
któremu mają dobrze płatną pracę. Jest jednym z tematów kobiet na przerwach na
lunch. Przystojny, uprzejmy, kulturalny, elegancki. Dlaczego mnie to nie dziwi,
że jest tematem tych rozmów ??? </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Cześć Klara – mówię
odrywając się od moich przemyśleń i wchodząc do hotelu</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Klara Torres to moja
przyjaciółka. Poznałyśmy się dwa lata temu pierwszego dnia pracy tutaj i od
tamtej pory jesteśmy na tej samej zmianie i najczęściej przydzielane do tych
samych zajęć. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Hej, szef chce żebyś do
niego przyszła. – mówi przez ramię </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Zamiast do szatni idę do
gabinetu numer 88. Pukam trzy razy. Chwilę później słyszę: PROSZĘ WEJŚĆ.
Otwieram drzwi i jak za każdym razem moim oczom ukazuje się oryginalnie
urządzony gabinet. Przestronny, ściany są w chłodnych odcieniach. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Pan chciał mnie widzieć.
Mogę wiedzieć o co chodzi ?</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Oczywiście. Proszę usiądź.
– mówi i jednocześnie pokazuje mi fotel znajdujący się przed nim. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Zaprosiłem tu panią po to
by przedstawić pewną propozycję. Pewien klient chce zorganizować w hotelu
wykład i pomyślałem, że może chciałaby pani podjąć się tego zadania. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Przez kilka sekund ta
wiadomość do mnie nie dociera. Od kiedy tu pracuje czekałam na to, aż będę w
końcu mogła się tym zająć. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Tak, bardzo… - wyrzucam z
siebie, bo tylko to przychodzi mi na myśl </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Dobrze, więc Elizo
chciałbym szczegółowo to z Tobą omówić. Masz może czas dzisiaj po pracy, by
zostać? Oczywiście zapłacę ci dodatkowe pieniądze za nadgodziny. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Oczywiście, zostanę bardzo
mi na tym zależy. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Cieszę się, więc czekam na
Ciebie o 18:00 w moim gabinecie. – mówi odrywając na chwilę wzrok od laptopa po
chwili dodając – możesz już wracać do swoich obowiązków </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Wychodzę i od razu biegnę
zostawić swoje rzeczy w szatni i jak najszybciej oznajmić wszystko Klarze. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Hotel składa się z 7 pięter.
Łącznie znajduje się w nim 100 pokoi, dwie sale konferencyjne, restauracja oraz
recepcja. Lobby jest urządzone w odcieniach złota, skórzane kanapy, drogie
obrazy na ścianach, oświetlony jest nowoczesnymi lampami przy każdej ze ścian,
lustra sprawiając, że pomieszczenie jest jeszcze większe, podłoga jest wyłożona
dużymi lśniącymi płytkami. Całość sprawia, że hotel staje się jeszcze bardziej
ekskluzywny. Gośćmi najczęściej są biznesmeni, ubrani w markowe garnitury
każdego dnia setkami przetaczają się przez hotel. Czasami można stracić rachubę
patrząc co chwila na tak bardzo podobne do siebie osoby. Zazwyczaj są tak
zajęte, że gdy wchodzą rozmawiają przez telefon i przy każdej napotkanej
sytuacji robią to samo. Pracuję w recepcji. Mój wymagany strój to koszula w
odcieniach bieli lub błękitu, spódnica ołówkowa lub ciemne jeansy. Buty
zależnie od preferencji komu w czym wygodniej, dlatego przez dwa dni zakładam
szpilki, a przez resztę balerinki. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">W hotelu pojawia się druga
zmiana pracowników. Po skończonej pracy udaję się do gabinetu szefa. Kiedy
wchodzę do środka każe mi zaczekać, ponieważ akurat rozmawia przez telefon.
Pokazuje mi miejsce przed nim. Ponownie siadam na fotelu, tym razem mam więcej
czasu na to aby się rozejrzeć. Biurko Alexa znajduje się w prawym rogu
gabinetu, wszystko na nim jest uporządkowane. W lewym rogu stoi kanapa, a przed
nią mały stolik na której leży poranna prasa. Akurat zachodzi słońce przez co
od razu zauważam piękny widok za oknami wychodzącymi na taras. Widok
zapierający dech w piersiach. Przez to nie zauważam, że Alex skończył rozmawiać
przez telefon. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Przyciąga wzrok. – mówi
odrywając mnie od pięknego widoku </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Tak, idealny, nie dziwię
się, że goście najczęściej zamawiają pokoje po tej stronie hotelu. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Dobrze, więc omówmy
organizację wykładu, a później może znajdzie się czas na podziwianie widoku. –
mówi po chwili dodając – przysuń krzesło do biurka </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Robię to co mi karze, a on
stawia laptop tak, żebym również widziała. Podaje mi białe kartki i długopis. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Wykład będzie trwał cztery
godziny, więc musisz się zająć zajęciem terminu sali, zoorganizowaniem lunchu
oraz przyjęciem gości zaproszonych. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Zapisuję na kartce datę 15
maja 2015 roku, 80 miejsc itp. Słuchając tego co mówi Alex spoglądam na jego
biurko żadnego zdjęcia. Nie ma rodziny ? Rozglądam się po reszcie gabinetu
również nie ma zdjęć. Jednak to nie świadczy o tym, że jest samotnikiem. Czy
wszyscy trzymają zdjęcia rodziny w swoich gabinetach ? Przecież to nie
dorzeczne. Jednak dalej pozostaje w mojej głowie myśl, że nikt nie wie o tym
jak dorobił się takiego królestwa. Po chwili zauważam, że przez kilka chwil
zupełnie wyłączyłam się i nie słuchałam tego co najważniejsze. Spoglądam na
Alexa i zauważam, że przygląda mi się. Jak długo już to robi ? Głupio mi, że
moja ciekawość zwycięża w chwili gdy pracuję nad tym o czym marzyłam tyle
czasu. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Możesz mi powiedzieć nad
czym tak rozmyślasz? – odzywa się </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Doszukuję się w jego głosie
złości jednak jej nie znajduje przez co oddycham z ulgą. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Przepraszam za to…- mówię
nie kończąc </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Za co ? </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Dlaczego jest tak bardzo
dociekliwy ? Może dlatego, że jest moim szefem ! krzyczę sama na siebie w
myślach.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Dobrze, dokończmy to i
wracajmy do domu. – mówi lekko się uśmiechając </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Kończymy po 21:00. Jestem
wyczerpana, ale wszystko jest już omówione dzięki czemu nie będę musiała zostać
jutro po godzinach. Wstaję i zakładam swoja marynarkę. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Chciałabyś może wyjść na
taras ? – pyta </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Czemu nie. – mówię, a w
środku skaczę jak małe dziecko, bo od samego początku gdy tu weszłam chciałam
wyjść i zobaczyć ten widok </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Jest już ciemno, ale widok
jest jeszcze bardziej zniewalający. Gdy Alex otwiera drzwi balkonowe wiatr
wdziera się do gabinetu. Wychodzimy na zewnątrz, taras jest duży, od środka
wydawał się znacznie mniejszy. Podchodzę do barierki i widzę ogrom świateł
wyłaniających się<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>budynków. Alex staje
obok mnie i opiera się o barierkę. Pan elegancki i sztywny wydaje się być wyluzowany.
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Zazwyczaj nie proponuję
tego moim pracownikom, ale może będziemy sobie mówić na TY.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Zaskakuje mnie tym i przez
krótką chwilę nie dociera to do mnie. W końcu to mój szef i niezbyt wyobrażam
sobie, żeby inni byli z tego powodu zadowoleni. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Nie wiem czy to jest dobry
pomysł. Nie wiem co na to inni pracownicy. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- W końcu ja tu jestem szefem
i ustalam zasady – mówi po czym dodaje – jestem Alex </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">No jakbym tego nie
wiedziała!!!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Eliza – mówię podając mu
swoją dłoń </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">I właśnie w tym momencie
zapada krępująca cisza, która wydaje się z każdą chwilą coraz bardziej dłużyć.
W momencie kiedy chcę powiedzieć, że musze już iść Alex się odzywa. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Słuchaj jest już dość późno
może odwiozę Cię do domu ? W pewnym sensie czuję się winny temu, że musisz o
tej porze wracać sama do domu. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Bardzo dziękuję za
propozycję…., ale …. mieszkam niedaleko i…… okolica jest całkiem……. bezpieczna
– dukam nie wiedząc co powiedzieć i widzę, że nie przekonał go tym </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Mój szef chce po prostu
odwieźć mnie do domu, a ja robię z igły widły. Doszukuję się w tym czegoś
złego. Ma rację jest już późno, a ja skłamałam, że okolica jest bezpieczna i
mam niedaleko. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Chociaż może… masz rację.
Jeśli to nie kłopot. – mówię </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Możemy iść, tylko wezmę
teczkę. – mówi otwierając przede mną drzwi balkonowe </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Czekam i ostatni raz
rozglądam się dookoła. I w ostatniej chwili zauważam zdjęcie stojące na jednej
z szafek. Nie wiem dlaczego, ale nagle z moich ust wydobywa się nie proszone</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- To Twój ojciec ? – pytam,
po czym sama karcę się za to wewnętrznie </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Co mi strzeliło do głowy
zapytać o to. Podnosi wzrok na mnie. Marszczy brwi. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Nie, to nie jest mój
ojciec. – mówi z grymasem </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Jestem tak bardzo zła na swój
niewyparzony język. Próbuję wyczytać z twarzy Alexa czy jest zły, jednak mi się
to nie udaje. Chociaż w chwili kiedy o to zapytałam wydawał się zły. Wychodzimy
z gabinetu w milczeniu i nie wiem czy ta cisza jest spowodowana sytuacją, która
zaszła przed chwilą czy po prostu z braku tematów do rozmów. Koniec końców to
mój szef o czym mogłabym z nim gadać ? O pracy ? O tym, że jestem zmęczona ? No
o czym ? Kiedy dochodzimy do schodów, zauważam że Alex wciska guzik do windy. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Nie zejdziemy schodami ? –
pytam </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Po co ? Skoro jest winda.
Wynalazki w końcu są od tego, żeby z nich korzystać. Nie chcesz mi chyba
powiedzieć, że na siódme piętro wchodziłaś schodami ? </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- No jasne, a co w tym złego
? – pytam ironicznie </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">On tylko uśmiecha się. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Kiedy drzwi się otwierają
winda jest pusta. Tak samo przez wszystkie pozostałe piętra pozostajemy sami. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">O tej porze lobby wydaje się
jakby zamarło. W recepcji jedynie stoi Sally. Widzę jak patrzy na nas gdy
wychodzimy z windy. Czuję, że jutro z rana pracownicy będą mieli tematy do
rozmów. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Do zobaczenia Sally. –
rzuca zerkając na nią </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Wydaje się, że jest tak
bardzo zdziwiona, że brakuje tylko aby otworzyła szeroko buzię. Macham do niej
ręką na pożegnanie. Jednak z nią nadal nie ma kontaktu.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Wchodzimy na parking. Soją na
nim setki drogich, markowych samochodów na które nie będzie mnie stać do końca
mojego życia. Alex zatrzymuje się przy modelu BMW. Moja reakcja na widok auta
wygląda dość podobnie jak Sally na nas. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Co to za model ?</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">-Alpine White BMW
E92 335i – mówi, a w jego głosie słychać zafascynowanie autem </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Wygląda idealnie, musiał
być drogi. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- I był. – mówi po chwili
dodając – ale ciężko na niego zapracowałem </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Otwiera mi drzwi, a ja nawet
boję się siadać w swoich zwykłych ubraniach do takiego cacka. Kiedy odpala
silnik z głośników zaczyna się wydobywać nastrojowa piosenka, której nie znam.
Kiedy włącza się do ruchu nie czuję nawet, że jedziemy. Samochód tak bardzo
delikatnie porusza się po drodze. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Na jakiej ulicy mieszkasz ?
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Ulica ogrodowa. – mówię po
czym wyglądam przez szybę i obserwuję reakcje ludzi na auto </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Większość zwraca na niego
uwagę i przypatruje mu się, jednak niektórzy wydają się być tak bardzo
wyczerpani po pracy, że duchem są już w domu i delektują się relaksem na
kanapie w salonie. Cała droga przebywa w milczeniu. Nie wiem czy to przez to,
że Alex jest skupiony na drodze, czy przez moje głupie pytanie zadane w jego
gabinecie. Zerkam na niego i wydaje się być myślami gdzie indziej lub po prostu
wsłuchuje się w utwór, który płynie przez głośniki. Kilkanaście minut później
jesteśmy już na miejscu.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Dziękuję Ci za
podwiezienie. – mówię po czym wysiadam z auta </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Nie ma sprawy. – mówi </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Idę w kierunku wejścia do
mojego apartamentowca. Słyszę ciszę, więc odwracam się by sprawdzić czy Alex
już odjechał. Jednak zauważam, że stoi za mną. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Słuchaj codziennie jeżdżę
tą drogą, więc pomyślałem sobie, że mogę Cię zabierać jadąc do pracy. Będę miał
przynajmniej milszą atmosferę w drodze. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Nie, wydaje mi się, że to
zły pomysł. Miło z Twojej strony, że to zaproponowałeś, ale nie skorzystam z
propozycji.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Dobrze, rozumiem. – mówi i
wydaje się być tym zmieszany</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Nie takiej odpowiedzi się
spodziewał, ewidentnie widać to w jego tonie głosu i mimice. Jednak chyba nie
myślał, że rzucę się mu na szyję i od razu zgodzę. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">- Do jutra. – mówi po czym
wraca do samochodu </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Wchodzę do swojego
mieszkania. Zostawiam klucze na stoliku w przedpokoju i wchodzę do salonu.
Zerkam na zegarek dochodzi 22:00. Najchętniej położyłabym się na łóżko i poszła
spać. Jednak mój brzuch domaga się jedzenia. Idę do kuchni i robię sobie dwie
kanapki z serem, szynką i warzywami. </span></div>
<div style="border-bottom: solid windowtext 1.5pt; border: none; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 1.0pt 0cm;">
<div class="MsoNormal" style="border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext 1.5pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding: 0cm;">
<span style="font-size: 14.0pt;">Mój
apartament składa się z kuchni, łazienki, pokoju i salonu. Kupili mi go
rodzice. Musieli zapłacić za niego majątek, ale jest idealny. Jest duży,
oryginalnie urządzony. Mimo tego, że ja go nie urządzałam to wszystko jest w
moim stylu. Czasami wydaje mi się, że za duży jest dla jednej osoby. Włączam
lampkę w salonie i siadam przy stole w kolorze dębu. Włączam laptop, który na
nim stoi. Przeglądam wiadomości z Polski i ze świata. Wszystko wydaje się być
takie nudne. Kończę jeść pierwszą kanapkę, kiedy wyświetla mi się okienko </span></div>
<div class="MsoNormal" style="border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext 1.5pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding: 0cm;">
<span style="font-size: 14.0pt;">NOWA
WIADOMOŚĆ</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Nadawca: Alex Powell</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Temat: Twoja decyzja.</span></div>
<div style="border-bottom: solid windowtext 1.5pt; border: none; mso-element: para-border-div; padding: 0cm 0cm 1.0pt 0cm;">
<div class="MsoNormal" style="border: none; mso-border-bottom-alt: solid windowtext 1.5pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding: 0cm;">
<span style="font-size: 14.0pt;">Adresat:
Eliza Bein</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Jutro zapowiada się deszczowa
pogoda, więc na Twoim miejscu przemyślałbym moją propozycję dotyczącą dojazdu
do pracy. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Twój
szef Alex Powell</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">***********************************************************************</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Oto pierwszy rozdział mam nadzieję, że przebrnęliście jakoś. Na komputerze był o wiele dłuższy, więc musiałam go podzielić. Mam nadzieję, że podoba Wam się i jesteście ciekawi co dalej. Czekam na komentarze i Wasze opinie.... </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Do następnego :* :* :* </span></div>
magda562http://www.blogger.com/profile/00584586774223062961noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2500740984477862705.post-27576325187180534322015-05-14T11:04:00.003-07:002015-05-16T03:21:25.635-07:00Hej wszystkim...<div style="text-align: center;">
<b>Hej wszystkim !!!</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Zapraszam Was do odwiedzania mojego opowiadania "Underwater". </b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Pierwszy rozdział pojawi się 20 maja. </b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Liczę na to, że będziesz częstym gościem tutaj i z zaciekawieniem śledził losy nowych bohaterów. </b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>Wejdź i zostań na dłużej...</b></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
magda562http://www.blogger.com/profile/00584586774223062961noreply@blogger.com1